Γράφει ο Χρήστος Τριανταφυλλόπουλος για την Εφημερίδα Το Βήμα
Όλο και μεγαλύτερος αριθμός κρατών που μέχρι πρότινος ήταν «φορολογικοί παράδεισοι» με συντελεστή φορολογίας ίσο ή μικρότερο του 50% του ελληνικού φορολογικού συντελεστή, συνεργάζονται με το σύνολο των αναπτυγμένων χωρών με αποτέλεσμα πλέον να είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη η φορ’ αποφυγή που μπορούσαν και επιδίωκαν η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που επέλεγαν αυτά τα κράτη μέχρι σήμερα.
Ομάδες δικηγόρων, λογιστών και τραπεζών υπόσχονταν χαμηλούς συντελεστές φορολογίας από 10-15% με τα γνωστά «SPV-Special Purpose Vehicle» και εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου τις γνωστές Holding που αρκετές φορές εδρεύουν σε χώρες όπως τα νησιά Κέιμαν ή την Κύπρο όπου ιδρύονται πολύ γρήγορα και χωρίς φορολογία στα μερίσματα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτός ο φορολογικός σχεδιασμός συνεπάγεται φοροδιαφυγή με τις ακόλουθες νομικές και φορολογικές συνέπειες.
Το σχήμα συνήθως ακολουθεί την στρατηγική η τιμολόγηση να γίνεται από την χώρα με τον χαμηλό φορολογικό συντελεστή και όλα τα έξοδα και τα πραγματικά κόστη να καταλογίζονται στην χώρα με τον υψηλό συντελεστή. Κατόπιν οι χώρα με τον υψηλό συντελεστή τιμολογεί αρκετά χαμηλότερα την χώρα με τον χαμηλό συντελεστή και τα κέρδη μεταφέρονται και φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των εταιρειών έχουν έδρα κάποιο δικηγορικό ή ελεγκτικό γραφείο και η πραγματική έδρα βρίσκεται στην χώρα με την υψηλή φορολογία.
Επιχειρηματίες από χώρες όπως η Ελλάδα που μέχρι πρότινος είχε και αρκετά υψηλότερο φορολογικό συντελεστή και υψηλές ασφαλιστικές κρατήσεις, κάτι που ευτυχώς διορθώθηκε, αναζητούσαν χαμηλότερους συντελεστές φορολογίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θησαυρίζουν διάφοροι επιτήδειοι που ψευδώς υπόσχονται ότι αυτού του είδους τα σχήματα είναι «νόμιμα», καθώς επίσης δημιουργούνται στρεβλώσεις στην αγορά μεταξύ των επιχειρήσεων και το κράτος χάνει αρκετούς φόρους.
Το Ν.Σ.Κ με γνωμοδότηση του κάλυψε πλέον το κενό της νομοθεσίας και εξήγησε πως και οι εταιρείες holding που ο σκοπός τους συνήθως είναι ο έλεγχος και η διοίκηση άλλων εταιρειών χωρίς να ασκούν αυτές άμεσα κάποια εμπορική δραστηριότητα, θεωρούνται ότι είναι συνδεδεμένες επιχειρήσεις και ανήκουν στον ίδιο όμιλο, με ότι αυτό συνεπάγεται στην ελληνική νομοθεσία, σταματώντας την φοροδιαφυγή.
Είναι σημαντικό οι επιχειρηματίες να γνωρίζουν ότι η φορολογική διοίκηση έχει δικαίωμα να ελέγχει την τήρηση των ίσων αποστάσεων στις ενδοομιλικές και διασυνοριακές συναλλαγές μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων και να καταλογίζει τα κέρδη που μετέφερε σε χώρα με χαμηλή φορολογία στην ελληνική επιχείρηση, σε περίπτωση που διαπιστώνει ότι έγινε για λόγους φοροδιαφυγής. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι με βάση τις οδηγίες του ΟΟΣΑ για τις ενδοομιλικές συναλλαγές και φυσικά χρησιμοποιούνται και όλα τα σύγχρονα εργαλεία, όπως ο συντελεστής μεικτού κέρδους από βάσεις δεδομένων με εκατομμύρια επιχειρήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επίσης πρέπει να γνωρίζουν την νομοθεσία για τις ελεγχόμενες αλλοδαπές επιχειρήσεις (Ε.Α.Ε) όπου η φορολογική διοίκηση μπορεί να προχωρήσει σε έλεγχο της πραγματικής εγκατάστασης. Στην περίπτωση αυτή αν διαπιστώσει ότι η έδρα στο εξωτερικό υπάρχει μόνο για φορολογικούς σκοπούς μπορεί να φορολογήσει όλα τα κέρδη στην Ελλάδα. Ο τρόπος για να ελέγξει την υπόσταση της επιχείρησης είναι επίσης γνωστός, καθώς μπορεί να ελέγξει:
• Κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών
• Κινήσεις πιστωτικών καρτών
• Σε ποια χώρα ασφαλίζονται τα μέλη της διοίκησης
• Ποια είναι η χώρα φορολογικής κατοικίας της διοίκησης
• Τόπος που συνεδριάζει το ΔΣ
• Αν υπάρχουν κτιριακές εγκαταστάσεις
• Αν υπάρχουν σπίτια, αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα και συναλλαγές στην χώρα
Προτείνετε λοιπόν η επιλογή ίδρυσης ή μεταφοράς της έδρας μιας επιχείρηση σε χώρες με προνομιακό φορολογικό καθεστώς να πληροί αρκετές προϋποθέσεις και να γίνεται αφού έχουν αποκλειστεί οι πιθανότητες φοροδιαφυγής, καθώς μπορεί να οδηγήσει τους επιχειρηματίες σε δυσάρεστες περιπέτειες με το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκεται.
